Endemik Canlı Örnekleri

1- Sibirya Kurdu

Diğer adı Husky olan Sibirya Kurdu, yalnızca Rusya’nın kuzey kesiminde yaşayan endemik bir hayvan türüdür. M.Ö evcilleştirilen bu hayvanlar, kalın derileri sayesinde soğuğa karşı dayanıklıdır. Ortalama yaşam süreleri 15 yıl olan Sibirya kurtları, gözcülük ve kızak çekme gibi işlerde kullanılır.

2- Sivas Kangalı

Adını Sivas’ın Kangal ilçesinden alan bu köpekler, en iri ve hızlı köpek türlerinden biridir.

3- İran Kedisi

Basık ve yuvarlak bir yüz şekline sahip olan İran kedileri, sessiz ve uysaldır. Sadece acıktıklarında miyavlayan bu kediler, 17. yüzyılın ilk çeyreğinden itibaren Avrupa’ya getirilmiş ve tüm dünyada yayılmaya başlamıştır.

4- Van Kedisi

Genellikle bir gözü mavi bir gözü yeşil olan Van kedileri, dünyadaki en nadir üç kedi türünden biridir. Epidemik canlılar grubunda yer alan Van kedilerinin ortalama yaşam süresi 12 yıldır.

Acanthocreagris osellai, Neobisiidae familyasından bir yalancı akrep türüdür. Bu tür Türkiye’ye endemiktir.^[1] Artvin‘in Borçka ilçesi ve Amasya ilinde görülmüştür. Tür, 1973 yılında Beier tarafından Microcreagris cinsinin altında tanımlandı. 1974 yılında Mahnert tarafından Acanthocreagris cinsine dahil edildi.

Anadolu dikenli faresi (Acomys cilicicus), sıçangiller familyasından Türkiye‘de endemik olan bir küçük bir kemirici türü. Türkiye’de yalnızca Silifke ve Çukurova çevresindeki ormanlarda yaşar. Aynı fareler gibi ne bulurlarsa yerler. Sosyal hayvanlardır ve mümkün olduğunca gruplar halinde dolaşırlar. Adlarını aynı kirpilerdeki gibi dikenli sırtlarından alırlar. Tüysüz, sert pullarla kaplı kuyrukları vardır.

Anatololacerta finikensis, Anatololacerta cinsine bağlı bir sürüngen türüdür.^[1]

Anatololacerta ibrahimi, Anatololacerta cinsine bağlı bir sürüngen türüdür.^[1] 

Baran engereği (Vipera berus barani), engerekgiller (Viperidae) familyasından bayağı engereğin Türkiye‘de endemik olan bir alttürü.

Sırt bölgesinin rengi genel olarak siyah ya da grimsi kahverengi. Kuyruk ucu sarımsı. Bazen sırt biraz açık renkli olur. Bu halde benekler zikzaklı olur. Genel olarak küçük kemiriciler, kertenkeleler ve çeşitli omurgasız hayvanlarla beslenirler. Kemiricilerle beslendikleri için yararlıdırlar. Boyları 55 cm kadar olur.

Kısa boylu bitkilerin altında, taşlık yerlerde yaşarlar. Yüksekliği 400 metreye (bilinen) kadar olan yerlerde bulunabilirler.

İsmini Türkiye’nin önde gelen herpetologlarından Prof. Dr. İbrahim Baran‘dan almaktadır. Sakarya‘da, Torosların Silifke civarındaki yerlerde habitatın uygun olduğu alanlarda dağılım gösterirler.

Beyaz bantlı dağ engereği ya da Sivas engereği (Montivipera albizona), engerekgiller (Viperidae) familyasında Türkiye‘nin orta kesimlerindeki dağlık bölgelere özgü endemik bir engerek türüdür.^[3] Diğer tüm engerekler gibi zehirlidir.^[4]

Beyaz bantlı dağ engereğin boyları ortalama 60–130 cm aralığındadır.^[3] Başı üçgen şeklinde nispeten büyük ve boyundan belirgin şekilde ayrılır. Baş ön tarafı ve sırt tarafı küçük çıkıntılı pullarla kaplıdır. Sırt taraf grimsi zemin üzerine başın hemen arkasından kuyruğa uzanan yanları siyah desenle çevrili beyaz lekelidir. Bu lekeler büyük kırmızımsı lekelerle birbirinden ayrılır. Başın üst kısmında iki büyük siyah, yatık leke bulunur. Gözün köşesinden başlayan ve ağız yarığının sonuna kadar uzanan koyu renkli bir bant bulunur.^[3]

Karın tarafı grimsi beyaz renk tonlarında olup, bu renk üzerinde düzensiz ve dağınık şekilde siyah noktalar bulunur.^[3] Türkiye’nin orta kesimindeki Sivas Kumlaç Dağları ile Yama Dağları arasında ve Kahramanmaraş Balık Dağları’nda tespit edilmiştir.^[1] 2019 yılında Adıyaman Nemrut Dağında görülmüştür.^[5] Dağlık bölgelerde kayalık ve çalılık alanlarda yaşarlar. Ortalama 1500-2000 metre yüksekliğindeki dağlarda görülebilmektedir.^[3]

Beyaz bantlı dağ engereği ya da Sivas engereği (Montivipera albizona), engerekgiller (Viperidae) familyasında Türkiye‘nin orta kesimlerindeki dağlık bölgelere özgü endemik bir engerek türüdür.^[3] Diğer tüm engerekler gibi zehirlidir.^[4] 

Beyaz bantlı dağ engereğin boyları ortalama 60–130 cm aralığındadır.^[3] Başı üçgen şeklinde nispeten büyük ve boyundan belirgin şekilde ayrılır. Baş ön tarafı ve sırt tarafı küçük çıkıntılı pullarla kaplıdır. Sırt taraf grimsi zemin üzerine başın hemen arkasından kuyruğa uzanan yanları siyah desenle çevrili beyaz lekelidir. Bu lekeler büyük kırmızımsı lekelerle birbirinden ayrılır. Başın üst kısmında iki büyük siyah, yatık leke bulunur. Gözün köşesinden başlayan ve ağız yarığının sonuna kadar uzanan koyu renkli bir bant bulunur.^[3]

Karın tarafı grimsi beyaz renk tonlarında olup, bu renk üzerinde düzensiz ve dağınık şekilde siyah noktalar bulunur.^[3] Türkiye’nin orta kesimindeki Sivas Kumlaç Dağları ile Yama Dağları arasında ve Kahramanmaraş Balık Dağları’nda tespit edilmiştir.^[1] 2019 yılında Adıyaman Nemrut Dağında görülmüştür.^[5]